14.02.2014 Мостай Кәрим. Фекерҙәр һәм афоризмдар

Аяҙҙа ла, йонсоу көндәрҙә лә
Ғүмер юлы тигән араны
Уҙған саҡта,
Йондоҙҙарҙай күреп,
Мин күҙҙәргә ҡарап барамын.
Кешеләрҙең шат, өмөтлө, моңһоу
Күҙҙәренә ҡарап барамын, –
Юлдарымда аҙашмаҫ өсөн,
Йырҙарымда алдашмаҫ өсөн.
(“Аяҡтарым юлда, күңелем йырҙа...”).

* * *
Байҙарҙы дуҫтары ерләй, ярлыларҙы – туғандары, һуҡбайҙарҙы ергә былай ғына тапшыралар.
(“Көндәлектәр”. 2. I. 1979).

* * *
Байҙың уйы – килемдә,
Ярлыныҡы – илендә.
(“Үҙем сығарған әйтемдәр”).

* * *
Байрам көнгә болотло булыу килешмәй.
(“Йырланмаған йыр”).

* * *
Байрам мәңгелек нәмә ул.
(“Оҙон-оҙаҡ бала саҡ”).

* * *
Байрам тигәнең бары урамда ғына була. Өйгә һыйып бөткән байрам – байрам түгел ул.
(“Оҙон-оҙаҡ бала саҡ”).

* * *
Бал ҡорттары нисек йыйһа
Туғайҙарҙа гөл балын,
Шулай алам һинән, илем,
Йырҙарымдың илһамын.
(“Иңләнем дә, буйланым да”).

* * *
Бала имеҙгән әсәне хатта ут та ала алмай.
(“Көндәлектәр”. 11. XI. 1991).

* * *
Бала саҡта сәғәт ҡорһаҡта була ул.
(“Өс таған”).

* * *
Бала саҡты мин яҙғы йылы ямғыр­ҙар яуған мәл менән сағыштырыр инем. Ҡояшлы яҙ ни тиклем оҙағыраҡ һуҙылһа, йәйен ер йөҙө шул тиклем йомартыраҡ йәшеллеккә, сәскәләргә күмелә.
(“Бәләкәй кешенең ҙур хәсрәте”).

* * *
Балалар донъяһы – ҡараш етмәҫлек мөһабәт һәм шул уҡ ваҡытта һаҡһыҙ ҡағылыуҙан ыуалырға торған донъя, уның тәртиптәре мәктәп тормошоноң эске ҡағиҙәләренә һәр саҡ тура килеп кенә тормай.
(“Бәләкәй кешенең ҙур хәсрәте”).

* * *
Балалар ололар күрмәгәнде күрәләр, ололар ишетмәгәнде ишетәләр.
(“Бәләкәй кешенең ҙур хәсрәте”).

* * *
Балалар өсөн ваҡыт төшөнсәһе юҡ.
(“Көндәлектәр”. 6. V. 1986).

* * *
Балалыҡ – йә асыҡ аҡыл,
Йә тотош хыял.
Йә ул арыҫланға оҡшай,
Йә ҡурҡаҡ ҡуян.
(“Декабрь йыры”).
* * *
Бар ғаләмде йыуатырға
Шағир ҙа Алла түгел,
Телгеләп үк бирер ине –
Йөрәге алма түгел.
(“Шағир шатлығы”).

Рубриканы Факил Мырҙаҡаев алып бара.