«Йәшлек» гәзите » Әҙәбиәт » «Сыҡ кейәүгә, әсәй!»



06.04.2018 «Сыҡ кейәүгә, әсәй!»

«Сыҡ кейәүгә, әсәй!»
Балалар баҡсаһына барғанда туй салоны янынан үтеп китәбеҙ. Магазин тәҙрәһе төбөндә торған манекендар өҫтөндәге күлдәктәрҙең ҡупшылығы! Был витриналарға ҡыҙыҡмайынса үткән ҡатын-ҡыҙ һирәк, мин дә шулар иҫәбендә. Әсәһенең йыш ҡына ошо гүзәллеккә һоҡланып ҡарауын бәләкәсем һи­ҙеп ҡалды, ахырыһы.
– Әсәй, ҡара әле, ниндәй матур күлдәк! Әйҙә, һиңә лә шундайҙы һатып алайыҡ!
– Улым, ул бит кәләштәр кейә торған! Бындай күлдәкте кейәүгә сыҡ­ҡанда ғына кейәләр.
– Һин дә сыҡ кейәүгә!
– Мин бит кейәүҙә, улым.
Аптырауҙан баланың күҙҙәре ҙурайып китте.
– Һин ниңә миңә әйтмәйенсә кейәүгә сыҡтың? Ә ҡасан сыҡтың?
– Күптән инде, һин тыумаҫ элек. Атайың – минең кейәүем, улым.
Улымдың турһайған ауыҙы йырылды:
– Ә-ә, атайым булғас һәйбәт әтеү, мин икенсе берәй ағаймы икән тип уйлаһам!







Сайтҡa күcергәБаҫып cығарырға