16.11.2010 Үәт, ҡыҙыҡ!

Ришүәт алмаусы табиптар төркөмө арзан хаҡҡа ҙур күләмдә кәнфит, сәскә, шарап, коньяк һәм башҡа бик күп нәмә тәҡдим итә.

* * *
– Оло һәм таҙа мөхәббәт теләйһеңме?
– Күпмегә таҙараҡ?
– 100 процентҡа.
– Ә күпмегә олораҡ?
– Статистикаға ярашлы.

* * *
ҡатыны командировканан ҡайтһа, өйҙөң аҫты өҫкә килгән: иҙән бысраҡ, йыуылмаған һауыт-һаба өйөлгән, бүлмәлә тәмәке еҫе, ҡырынмаған ире, диванда һуҙылып ятып, футбол ҡарай. ҡатыны:
– Өс аҙна өйҙә булманым, ә һин миңә бер йылы һүҙ ҙә әйтмәйһең, – ти.
Ире ҡатынына борола һәм һуҙып:
– Рәх-мә-әт, – ти.

* * *
Телефон аша мөхәббәттә аңлашыу. Егет:
– ҡәҙерлем! Мин башҡаса һинән башҡа йәшәй алмайым! Һине тормоштағы бөтә ауырлыҡ­тарҙан да ҡурсаларға, ярҙам итергә, ғүмерем буйы өҙөлөп яратырға әҙермен. Әгәр мине ташлап китһәң, бөтә Ер шарын әйләнеп сығып, барыбер һине табасаҡмын, һөйөклөм. Мин диңгеҙҙәрҙе, урмандарҙы һәм осо-ҡырыйы күренмәгән сүллектәрҙе лә һинең өсөн йырып үтәсәкмен.
ҡыҙ:
– Мөхәббәтем минең! Хәҙер үк кил! Мин һине түҙемһеҙлек менән көтәм!
– Тик бөгөн түгел, – тигән егет ауыҙ эсенән генә. – Тышта ямғыр бит...

* * *
Ир-атҡа ҡатын-ҡыҙ кәрәк. Сөнки бөтә нәмәне лә хөкүмәткә ауҙарып булмай бит.

* * *
ҡатын-ҡыҙҙың логикаһына шаҡ ҡатырлыҡ:
– Мин һине яратам! Шуның өсөн һин миңә тейешһең!

* * *
– Ғәли! Ғәли-и-и!
– (Йоҡо аралаш). Эйе, нимә булды?
– Ишетәһеңме, Ғәли, ә һин мине яратаһыңмы?
– Эм-м... Был тағы ниндәй һорау алыу? Әлбиттә, яратам!
– Ысынлапмы?
– Юҡ, һал телефонды!

* * *
Егет ҡыҙға:
– Һиңә ҡарата мөхәббәтем шул тиклем көслө, хатта артыңдан тамуҡҡа ла барыр инем... Һине үҙемдеке итер өсөн, хатта шайтан, иблис менән дә осрашырға әҙермен, – ти.
– Улайһа, минең әсәйем менән һөйләш, – тигән ҡыҙ.